Plitvice watervallen
Dit keer nog vroeger opstaan, de toerbus zou ons om 6u45 oppikken aan het schooltje iets verderop. (niet ver van ons vakantiehuis)
Ook dit keer hadden we het geluk met een kleine groep te zijn: 14 personen.
De rit naar het nationaalpark Plitvice duurde wel even: ongeveer 2,5u.
We zaten achteraan in de bus. In Kroatië rijden ze nogal vlot (brut bij ons), en de combinatie met iets te eten en te drinken bekwam ons Marieke niet echt. Kort nadien werd ze misselijk en moest overgeven. We maakten een korte stop in het dorpje Otocac. Tijdens deze stop merkten we op dat de huizen er gaten in de buitenmuren hadden. Sommige al terug opgevoegd, andere nog gewoon. We vroegen dit aan onze gids en ze vertelde dat dit inderdaad nog gaten waren van geweerschoten uit de oorlog.
We kwamen aan in ingang 2 van het park. Aangezien het in het park een stuk frisser is werd ons aangeraden om iets met lange mouwen mee te brengen. Ook viel er wel wat regen die dag. We kregen een paraplu van onze gids. Na een kort toiletbezoek begonnen we ons bezoek aan het park. Eerst een overzet in een bootje en dan een wandeling. Overal zag je watervalletjes, zelfs het water stroomde onder je voeten. Je liep over een houten pad doorheen het park. Wonderschoon turkoois water. Volgens onze gids was het best druk deze dag. Maar we hadden genoeg ruimte om te stappen en te genieten van alle wonderschone uitzichten. Opnieuw stapten we in een boot voor een oversteek naar een lager gelegen deel in het park. Weer passeerden we talrijke watervallen en op het einde kwamen we toe bij de 'big waterfall'. Prachtig! Een korte wandeling omhoog om uit te komen bij ingang 1: ons eindpunt in het park.
We reden met onze bus terug richting Rab. Onderweg stopten we bij een restaurant waar we vrij waren om iets te eten. We deden dit. Ook hier kwamen we Belgen tegen, uit Vosselaar. We hebben er nog honing gekocht uit de regio. Verderop stopten we nog 1 keer, ook hier mochten we honing proeven. We kochten er honing met noten in, heerlijk lekker.
De kids vielen in slaap bij de terugtocht. Weer de oversteek naar het eiland en waren we terug aan ons vakantiehuis. We zijn nog even naar het stadje Rab gegaan, Kroatië moest voetballen. Ook dit kon je op groot scherm volgen; je kon er over de koppen lopen. Omdat het miezerde, zijn we even door het andere deel van het stadje gewandeld; langs het water, langs de kerk.
Omdat het toch al een lange dag was, zijn we niet blijven hangen. We keken thuis nog verder naar de voetbal: Kroatië gaat door naar de finale!!! Je hoorde de auto's tuten, de hele avond door.
